ROA – Return on Assets, wskaźnik rentowności aktywów.
Inaczej stopa zwrotu z aktywów.
Wzór:
Wartość tego wskaźnika informuje o tym, jak skutecznie (efektywnie) wykorzystywane są aktywa firmy (czyli jej majątek), czy inwestycje w aktywa były trafne. Generalnie, im wyższy wynik procentowy uzyskujemy – tym lepiej. Należy jednak brać także po uwagę m.in. podjęte ryzyko w danym okresie oraz to, czy menedżerowie nie chcieli osiągnąć w sposób sztuczny wysokiego wyniku wskaźnika rentowności aktywów po to, by wypracować wyższe premie. ROA obliczany jest zazwyczaj w skali roku. Oczywiście, jego interpretacja zależy od branży, fazy rozwoju firmy, uwarunkowań zewnętrznych. Konieczna jest także analiza dynamiki zmian wartości tego wskaźnika (porównanie z wynikami z lat ubiegłych). Znając (na ogół jawne) sprawozdania finansowe spółek konkurencyjnych możemy dokonywać porównań wyników (zastosujemy wtedy benchmarking zewnętrzny). Należy jednak pamiętać, że będziemy posługiwali się zyskiem księgowym, który jest podatny na manipulacje i jest zależny od przyjętej wewnętrznej polityki rachunkowości.
Jeśli zyskowność majątku zwiększa się, zasadne jest wtedy jego powiększanie. Może się jednak okazać, że wzrost wartości zysków będzie jednak zbyt niski w stosunku do wzrostu wartości aktywów (ROA wówczas spadnie). ROE – Return on Equity, wskaźnik rentowności kapitału. Inaczej stopa zwrotu z kapitału własnego. Wzór: Wartość tego wskaźnika odpowiada na pytanie o to, jaką procentową stopę zwrotu uzyskują właściciele przedsiębiorstwa z zainwestowanych kapitałów. W dużym uproszczeniu – wskaźnik ten pokazuje ile warte są udziały, czy też akcje w spółce, czy są one dobrze wykorzystywane. Mogą się oni bowiem zastanawiać, czy ta inwestycja jest wystarczająco rentowna w porównaniu z alternatywnymi możliwościami. ROE stanowi jeden z fundamentów analizy finansowej firm (ale zdecydowanie nie wystarczy zastosowanie wyłącznie tego wskaźnika). Zaletą stopy zwrotu z kapitału własnego jest to, iż łatwo ją obliczyć oraz zinterpretować (najlepiej oczywiście porównując zmiany jej wartości w czasie). Podobnie, jak w przypadku wskaźnika rentowności aktywów możemy zastosować benchmarking zewnętrzny, opierając się na danych z jawnych sprawozdań finansowych konkurentów. Zysk netto ujawniany jest w rachunku zysków i strat, kapitał własny w bilansie. Naturalnie, im wyższy wynik ROE, tym inwestorzy są bardziej zadowoleni, istotna jest też dynamika zmian jego wartości w czasie. Jednorazowy odczyt nie powie nam bowiem wiele. Jeśli utrzymuje się trend wzrostowy – jest to sygnał dla właścicieli, którzy mogą zdecydować się na kolejne inwestycje w dane przedsiębiorstwo. Firma staje się bardziej wiarygodna finansowo. Warto także odnotować, że w warunkach wysokiej inflacji – powinna być ona brana pod uwagę podczas interpretowania wyników analizy ROE (wyliczamy wtedy wartość realną oraz nominalną).
Warto pamiętać, że:
Analizując jednocześnie wartości ROE oraz ROA możemy zatem domyślić się, jaki poziom zadłużenia występuje w badanej firmie.
Podstawowe wskaźniki analizy finansowej cz. 1 – ROA, ROE
ROA – Return on Assets, wskaźnik rentowności aktywów.
Inaczej stopa zwrotu z aktywów.
Wzór:
Jeśli zyskowność majątku zwiększa się, zasadne jest wtedy jego powiększanie. Może się jednak okazać, że wzrost wartości zysków będzie jednak zbyt niski w stosunku do wzrostu wartości aktywów (ROA wówczas spadnie).
ROE – Return on Equity, wskaźnik rentowności kapitału.
Inaczej stopa zwrotu z kapitału własnego.
Wzór:
Wartość tego wskaźnika odpowiada na pytanie o to, jaką procentową stopę zwrotu uzyskują właściciele przedsiębiorstwa z zainwestowanych kapitałów. W dużym uproszczeniu – wskaźnik ten pokazuje ile warte są udziały, czy też akcje w spółce, czy są one dobrze wykorzystywane. Mogą się oni bowiem zastanawiać, czy ta inwestycja jest wystarczająco rentowna w porównaniu z alternatywnymi możliwościami. ROE stanowi jeden z fundamentów analizy finansowej firm (ale zdecydowanie nie wystarczy zastosowanie wyłącznie tego wskaźnika). Zaletą stopy zwrotu z kapitału własnego jest to, iż łatwo ją obliczyć oraz zinterpretować (najlepiej oczywiście porównując zmiany jej wartości w czasie). Podobnie, jak w przypadku wskaźnika rentowności aktywów możemy zastosować benchmarking zewnętrzny, opierając się na danych z jawnych sprawozdań finansowych konkurentów. Zysk netto ujawniany jest w rachunku zysków i strat, kapitał własny w bilansie. Naturalnie, im wyższy wynik ROE, tym inwestorzy są bardziej zadowoleni, istotna jest też dynamika zmian jego wartości w czasie. Jednorazowy odczyt nie powie nam bowiem wiele. Jeśli utrzymuje się trend wzrostowy – jest to sygnał dla właścicieli, którzy mogą zdecydować się na kolejne inwestycje w dane przedsiębiorstwo. Firma staje się bardziej wiarygodna finansowo. Warto także odnotować, że w warunkach wysokiej inflacji – powinna być ona brana pod uwagę podczas interpretowania wyników analizy ROE (wyliczamy wtedy wartość realną oraz nominalną).
Warto pamiętać, że:
Analizując jednocześnie wartości ROE oraz ROA możemy zatem domyślić się, jaki poziom zadłużenia występuje w badanej firmie.
Wyszukaj na stronie
Ostatnie wpisy
Zoom fatigue – jak udawać, że jesteśmy w pełni skupieni?
3 października, 2024Storytelling w biznesie, czyli jak opowiadać historie, które sprzedają
26 września, 202414 sposobów na przetrwanie spotkań, które mogłyby być e-mailami
24 września, 2024Przykłady konstrukcji systemów motywacyjnych opartych na wzroście wartości przedsiębiorstwa
6 września, 2022Prognozowanie kroczące – genialnie proste narzędzie wspierające podejmowanie właściwych decyzji
6 września, 2022Podstawowe wskaźniki analizy finansowej cz. 1 – ROA, ROE
6 września, 2022